Iets met zang…

Men zegt vaak dat je als volwassene dingen moet doen waar je als kind erg blij van werd. Dat waren voor mijn zingen, dansen en muziek maken. Saxofoon spelen doe ik nog altijd, met pianoles ga ik na de zomer weer verder na mijn ‘sabbatical’ en inmiddels heb ik twee lessen LaBast gevolgd, waar ik inderdaad blij van word. Dat zingen stond de vorige keer ook al in mijn lijst met doelen, maar ik kon toen niks vinden wat mij aansprak of praktisch haalbaar was.

Het kan geen toeval zijn dat laatst de afgeschreven boeken niet in de bibliotheek zelf stonden, maar in de hal. Of dat ik even moest wachten voor ik erbij kon en dus de posters in de hal maar ging bekijken. Of dat ik meteen de poster van ‘Zing jezelf blij’ zag hangen, want dat is waar ik vanavond geweest ben: een zangworkshop! Daarmee is doel 30 afgerond.

Ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten, maar had er in ieder geval zin in. De workshop werd gegeven door Maud Stevers. We waren met een groep van ongeveer 12 mensen. Best even spannend om dan gekke geluiden te maken en te gaan zingen, maar ik was daar aardig vlot overheen. Mijn avond begon namelijk heel goed: de dame naast me merkte op dat ze vond dat ik zo’n prettige uitstraling had! Dik vet compliment om in mijn zak te steken.

In eerste instantie dacht ik dat ik er ontspannen naar toe was gegaan, maar al bij de eerste ontspanningsoefening merkte ik dat er nog veel spanning in mijn lichaam zat en raakte ik dat kwijt. We deden wat stemoefeningen, kregen uitleg en begonnen met liedjes. Maud was erg enthousiast en dat werkt aanstekelijk. Ik vond de sfeer binnen ons groepje ook prettig, dus ik deed overal aan mee. Zelfs een liedje zingen met je tong uit je mond :).

Halverwege kreeg ik wat last van spanning op mijn stem en ik herinnerde me een foefje van vroeger toen ik op kinderkoor zat. Dat paste ik toe en in de pauze vroeg ik nog om tips. Daarna verdween de spanning van mijn stembanden, maar helaas richting mijn nek. Vervelend, maar voor mij het teken dat het een heel goede avond is geweest waarin spanning is vrijgekomen en er (helaas) nog niet helemaal uit is.

Gelukkig werd geïnventariseerd of er interesse is in maandelijkse zangavonden na de zomer, want ik heb mezelf zeker blij gezongen vanavond en ben van plan om dat nog veel vaker te gaan doen!

Pasta di Mama

Ergens halverwege 2016 ging de deurbel. Het was de pakjesbezorger. Ik kon me niet herinneren dat ik iets had besteld, maar ik ben natuurlijk niet de enige hier in huis die pakketjes krijgt en we nemen ook geregeld pakjes aan voor de buren. Maar: op dit pakketje stond mijn naam! Ik dacht nog eens diep na, maar nee, ik had niets besteld, zeker niet met zo’n gewicht. Ik was enorm verrast toen ik een pasta-machine uitpakte. Ik ging op zoek naar een kaartje, maar dat zat er niet bij en er stond toch echt mijn naam op. Ik dacht dat Niels in een romantische bui een cadeau voor mij had besteld (want de liefde van de man gaat nog altijd door de maag) of dat hij mijn opmerkingen zat was over het ontbreken van goede pastamachines bij de Kringloop of op Marktplaats. Na wat speurwerk kon ik mijn tante bedanken.

Zelf pasta maken had ik tot één van mijn doelen gemaakt. Ik vond het namelijk een beetje vreemd dat iemand die best veel tijd doorbrengt in de keuken nog nooit zelf pasta had gemaakt. In november deed ik, samen met Meike, een eerste poging. Ik gebruikte speltbloem, zocht wat informatie op internet en begon vol goede moed.
Stap 1: zoek uit hoe je pastamachine werkt. Hmm, zo moeilijk kan dat toch niet zijn. Waarom zijn die tekeningetjes zo moeilijk? En hoe werkt die draaiknop. Zucht.
Stap 2: Maak de pastamachine ergens goed vast waar je genoeg ruimte hebt om te draaien. Met helpend kind had ik dus niet genoeg ruimte op een goede plek en ik dacht dat half vast ook wel kon.
Stap 3: Maak deeg. Net zoals op tv lekker ‘gezellig’ zo’n bultje bloem op het aanrecht met een kuiltje voor het ei. Ei loopt eruit. Wat een kliederzooi.
Stap 4: Draai het deeg door de machine. HOE DAN? Pff, wat een gedoe. Ja, er komt iets uit. En het scheurt net zo hard doormidden. Nog maar eens dan.
Stap 5: Open een pak gedroogde pasta en gooi het in de pan.

Aangezien ik toch mijn doel wilde afronden begon ik enigszins sceptisch aan een tweede poging en zei tegen mezelf dat heus niet alles de eerste of zelfs tweede keer goed hoeft te gaan. In mijn achterhoofd had ik het meisje van 11 uit Masterchef Junior, dat pasta draaide alsof het niks was.

Ik las nog meer en kwam deze site tegen. Nu moest ik nog beslissen wat voor pasta ik wilde maken. Ik koos voor ravioli, iets wat ik normaal gesproken niet eet, omdat ik ooit die uit het versschap van de Appie heb geproefd en het echt niet lekker vond. Ik maakte een ‘zelfbedachte’ vulling van roomkaas, spinazie, heel fijn gesneden kip, pesto, peper en zout. Ik kocht ook van die speciale 00-bloem.

Deze poging verliep een stuk beter dan de vorige.
Stap 1: Ik weet al hoe de machine werkt. 🙂
Stap 2: Pastamachine kan niet aan de eettafel. Gelukkig kwam Niels met een goede oplossing: vastzetten aan het aanrecht en het keukenkastje niet helemaal dichtdoen. Check.
Stap 3: Ook al staat er dat je de bloem en eieren kunt mengen op het aanrecht, ik doe het lekker in een kom en haal het er wel uit om te kneden.
Stap 4: Met de uitleg van de pastasite op mijn iPad naast me kwam het met dat draaien ook helemaal goed. Van een aflevering van Masterchef wist ik nog dat voor ravioli de pasta zo dun mogelijk moet zijn.
Stap 5: Vullen zonder luchtbelletjes. En zonder dat de vulling eruit loopt… Oké, kleine uitdaging, maar aardig gelukt!
Stap 6: Ravioli tot gebruik op een keukendoek leggen. Hmm, waarom plakt mijn ravioli aan het aanrecht? De vulling was nog te warm, maar gelukkig bleven ze allemaal heel. Ze verdienen geen schoonheidsprijs, maar ach…
Stap 7: Spaghetti draaien voor de kinderen. Ik krijg de smaak te pakken.
Stap 8: Alles rustig in kokend water laten zakken, opnieuw aan de kook brengen, tot 10 tellen en afgieten.
Stap 9: Beetje olijfolie erdoor en Parmezaanse kaas erover.
Stap 10: Proeven!

Ik ben om. Ik snap nu waarom mensen moeite doen om zelf hun pasta te maken. Leuk om te doen als ik eens wat extra tijd heb, dus ik ga alvast op zoek naar wat lekkere recepten, zónder champignons.

De Vijf van Niels

Zo zachtjesaan begint mijn nieuwe lijst van 50 doelen vaste vorm te krijgen. Deze ronde had ik toegevoegd: iets doen wat Niels erg leuk vindt en ik helemaal niet, want ja, soms moet je wat voor elkaar over hebben. Zo kwam ik dus in Thialf terecht. Ik schreef toen dat het niet eens zo heel vervelend was, dus nu durfde ik het wel uit te breiden naar ‘De Vijf van Niels.’

Mijn vraag  zorgde voor een hilarisch half uurtje. Want waar kwam Niels mee? Klimpark Hesselingen, voor mij als superonhandig, a-sportief persoon met slechte balans en hoogte/dieptevrees. Vervolgens werden er wat uitkijktorens genoemd. Dat wilde ik best, op voorwaarde dat Niels me naar beneden zou tillen. Die hebben de lijst dus niet gehaald.

Niels: ‘Maar wat bedoel je dan? Moet ik zeggen wat jij moet doen? Of wat ik moet doen? Of wat we samen moeten doen?’
Ik: ‘Iets wat we samen kunnen doen ofzo. Lijkt me wel zo gezellig. En het moet ook wel enigszins haalbaar zijn.’
Niels: ‘Naar een concert van mijn keuze? (leuk grapje), of pasta maken met witte saus? (blegh).

….

Niels: ‘Ik wil een keer naar Appelscha.’ ‘Dan schrijf ik dat op.’ ‘Nee, dat is supersuf! Wat zullen ze van me denken.’

….

Niels: ‘Dat jij je spullen op zolder eens moet uitzoeken.’
Ik: ‘Maar alles is uitgezocht!’
Niels: ‘Ja, alles zit in dozen, maar dan vraag je aan mij waar het is en word je boos als je het niet kan vinden.’
Ik: ‘Hmpf, dat ligt aan jouw systeem, niet aan mijn spullen.’
Niels: ‘Nou vooruit, je moet er wel wat lol aan beleven. Maar als je je eens verveelt….’

….

Niels: ‘OOOO ik weet het! Ik ga koken en jij mag je NERGENS mee bemoeien.’ Ok, die zit… De keuken is echt een beetje mijn domein en zeker als er van mij verwacht wordt dat ik ga opeten wat er gemaakt is, wil ik me er graag mee bemoeien.

Het lijstje van 5 is inmiddels vastgesteld. 3 mei verschijnt mijn nieuwe lijst met doelen, dus dan zijn de andere 4 ook te zien.

Wordt vervolgd.

 

 

Vakantietijd, doelentijd! Update 4

De afgelopen week had ik voorjaarsvakantie. Niels probeert ook altijd een paar dagen vrij te nemen als ik vakantie heb en hij had nu ook lekker de hele week vrij. Tijd om weer wat aandacht aan mijn doelen te besteden.

Voor de vakantie heb al een boek kunnen toevoegen aan mijn lijst en heb ik weer aardig wat spullen bij de voedselbank gebracht . Ik heb ook twee nieuwe recepten getest. De boerenkoolquiche, waarvan ik het recept op de zak boerenkool tegenkwam, was wel lekker, maar ik vond het meer geschikt om als kleine quiches te eten, omdat dan de verdeling van deeg-worst-boerenkool meer in balans is. Ook heb ik overnight oats gemaakt. Dat vond ik echt HEEL VIES. Niels vond het wel erg lekker.
Ik heb me ingeschreven voor Start to Run, zodat ik een goede looptechniek leer en de Meppel City Run (#38)  ook voor mij haalbaar wordt. Ik heb me hiervoor ook al ingeschreven, dus nu moet ik echt!

In de vakantie heb ik onze familiefilmpjes verder bijgewerkt en ben ik nu bezig met Meike’s 1e verjaardag (augustus 2014). Doel #47 is ingevuld: een dagje naar Amsterdam. Niels en ik zeggen al minstens een half jaar tegen elkaar dat we een dagje naar Amsterdam willen, maar op de één of andere manier komt het er niet van. Hopelijk op deze manier wel.
Doel #17 stond al lang op de lijst als ‘Iets leren over kunst – wordt nog geconcretiseerd’. Dat heb ik nu gedaan. In het Van Abbe Museum zag ik een kunstboek voor kinderen liggen. In dit boek geeft Wim Pijbes uitleg over een aantal van zijn favoriete schilderijen. Dit boek ga ik lezen en ik ga wat informatie opzoeken over de belangrijkste kunststromingen.

Mijn schoonouders hadden aangegeven dat ze wel een dagje wilden oppassen in de vakantie. Daar hebben we goed gebruik van gemaakt. We zijn begonnen met een wandeling door het Dommeldal (doel #3) . We hebben getwijfeld tussen verschillende routes en achteraf misschien niet het meest handige pad gekozen vanwege alle blubber en nattigheid. We hebben 45 minuten gedaan over de eerste 2km, maar het was wel leuk! Natuurlijk honger gekregen, dus lekker geluncht in Waalre.
Vervolgens zijn we naar Eindhoven gereden voor een bezoek aan het Van Abbemuseum. Het is een interactief museum. Dit schilderij is mij bijgebleven.

Dazenie do doskonalosci – Andrzej Wróblewski. De Nederlandse naam kon ik niet meer vinden, maar het heet Streven naar uitmuntendheid/perfectie (het exacte woord weet ik dus niet meer). Ik vond het mooi, omdat ik veel mensen ken die perfectionistisch zijn en ik heb het zelf ook wat in me en dit schilderij laat zien wat je eraan hebt: helemaal niks! Je kunt beter gewoon goed je best doen en accepteren dat je fouten maakt. Je komt op die manier verder dan wanneer iets perfect moet zijn. Het museum is wel een aanrader.

Tijdens de wandeling was ik zo ontzettend smerig geworden en zo wilde ik de rest van de dag niet rondlopen. Bij de Hema Eindhoven even een nieuw rokje en legging gescoord (maatje kleiner, jawel! Kilo’s gaan er nog niet echt af trouwens…), nog wat rondgelopen en daarna lekker een pizza gegeten. Na het eten zijn we in Uden naar de film Michiel de Ruyter geweest. Hiermee kon ik doel #20 afstrepen. Ïk had al op Facebook gepost dat ik me direct afvroeg of er wel voldoende bananen aan boord van het schip waren. Frank Lammers speelt namelijk ook in de Jumbo reclames. Ik vond het in ieder geval een mooie film en ben toch maar weer blij dat ik niet in die tijd leefde.

Aantal afgeronde doelen: 5
Aantal doelen waaraan gewerkt wordt: 19

Eten

De mensen die mijn blog lezen hebben al wel in de gaten dat ik me graag bezig hou met eten; recepten zoeken, nieuwe dingen proberen koken en met elkaar eten. Mensen die me wat beter kennen weten ook dat ik een haat-liefdeverhouding heb met eten.  Ik ben gek op ongezonde dingen zoals kaas, worst, pasta, pizza, chocola en nog meer calorieënbommen . Groente, daar doe je me dan weer niet zo’n plezier mee, hoewel ik toch wel elke dag voldoende groente en fruit probeer te eten. Af en toe ben ik ook heel erg lui en heb ik gewoon geen zin om ‘helemaal’ een mandarijn te pellen of appel te schillen. Appels kun je natuurlijk ook prima met schil eten, maar ik ben zo’n muts die graag wil weten wat er onder zit. En helaas heb ik ook altijd veel moeite om het bij één koekje of chocolaatje te houden…

Het afgelopen half jaar ben ik mij weer wat meer gaan verdiepen in voedseltrends en probeer dingen te combineren, zodat ik het idee heb dat ik wel gezond bezig ben. Toen de chiropractor mij laatst een dieet voorstelde waarbij ik voortaan pasta, kaas en brood moest laten staan, heb ik hem vast heel vreemd aangekeken. Ik ben ook echt niet van plan om dit te gaan doen, want ik geloof niet dat het gezond is. Ik geloof wel dat het minderen met deze producten een goed idee is. Dit had ik ook al eens gelezen in het boek De Voedselzandloper. Hier kan ik een aantal dingen uithalen die voor mij goed werken. Een voorbeeld hiervan is dat ik een tijdje salades meenam naar school als lunch. In de zomer vind ik dat heerlijk en makkelijk vol te houden, maar met dit weer heb ik helemaal geen zin in salades.
Zondag heb ik zelf granola gemaakt (Kan iemand me vertellen wat het verschil is tussen muesli en granola? Of is granola gewoon weer een hipper woord dat in het Engels ook gebruikt wordt?) . Heerlijk en gezond met havermout, cranberries en nog meer. Lekker met biogarde of yoghurt, al is zuivel volgens De Voedselzandloper niet zo’n goed idee, but hey, a girl’s got to eat…

Het andere uitprobeersel van deze week was een frambozensmoothie met munt. Die was lekker! Ik vond het erg jammer dat hij op was. Ik had hem gevonden op http://www.francescakookt.nl. Ik kende de site nog niet, maar hij is nu al favoriet!

Vrijdag staat het volgende viergangendiner op de planning. Het wordt een diner voor 6 met een Italiaans tintje. Ik moest zoeken naar dingen die niet teveel tijd kosten, want toen ik de afspraak maakte, had ik er niet aan gedacht dat ik vanavond en morgen open avond heb op school. Vrijdag moet ik gewoon werken, dus ik heb niet zoveel tijd. Een goede planning is het halve werk, dus ik denk dat het gaat lukken. 🙂

 

Het Kerstdiner

Wat is een beter moment om een 4-gangen diner te koken dan Kerst? Een goed moment om aan doel 7 en doel 10 te werken. Ik had namelijk nog niet alle recepten uitgeprobeerd. Het oorspronkelijke plan was om bij ons thuis te eten, maar omdat mijn ouders meer ruimte hebben, ben ik thuis begonnen met de voorbereidingen en heb ik bij mijn ouders thuis gekookt, zodat we daar Kerst konden vieren.
Ik moest voor het kerstdiner rekening houden met een vegetariër, dus heb voor een hoofdgerecht met vis gekozen. Ik denk dat de mannen hun vlees wel gemist hebben.
Mijn moeder had de tafel mooi gedekt.

We begonnen het diner met een proeverij van

• bruschetta met tomaat
• bruschette met Serranoham en mosterd-/appeldressing (heel verrassend)
• zalmrolletje met limoenricotta
• ceasarsalade in little gem blaadje
• capreseprikker

 

Daarna volgde een simpele groentesoep.

Het hoofdgerecht bestond uit

• Zalm Welington
• Mini spinaziequiches
• Krieltjes uit  de oven
• Boontjes

Het toetje bestond uit appelcrumble, slagroom en vanilleijs. Mijn moeder had ook nog lekker kaas, chocola, dessertwijn en likeurtjes in huis gehaald. Ik heb weer genoten.

Walsen en slurpen!

Doel 8 stond al heel lang op mijn verlanglijstje: een wijnproeverij doen. Gelukkig waren Rosalie en Willemijn ook direct enthousiast en kent Willemijn iemand die wijnproeverijen verzorgt (Lionel van Het Wijnpakhuis. Voor lezers uit Steenwijk en omgeving: te vinden naast Scapino.). Tijdens het plannen onstond ook het idee om onze moeders en zussen te vragen. Iedereen kent elkaar zijdelings, dus een mooie manier om elkaar ook wat beter te leren kennen. Gisteravond was het zover! De voorpret begon met het menu en bij aankomst in Willemijn haar huis kregen we direct een heerlijke prosecco en zagen we een mooi gedekte tafel.

Al gauw kregen we er de eerste hapjes bij; lekker brood met olie en tapenade en uitleg over hoe we wijn moeten proeven. Ruiken-walsen-ruiken-slokje-slurpen. En dan vooral niet in de lach schieten 🙂

We namen steeds eerst een slokje zonder eten en probeerden te verwoorden wat we proefden. Daarna een slok met een hapje eten erbij. Sommige combinaties waren heel verrassend en vooral zorgvuldig gekozen.  Het eten was minstens zo lekker als de wijn.

Op de foto’s  hieronder staat één van mijn favoriete combinaties: geitenkaas met Romeense Sauvignon Blanc (te bestellen via wijnpakhuis.nl). Los van elkaar lekker, maar als combinatie geweldig. Beide smaken krijgen nog meer diepgang.

 

 

 

Iets wat ik nog nooit had gegeten was Rilettes d’Oie; ganzenvlees wat driemaal bereid is. Ik kan het niet zo goed beschrijven, maar het is een populair Frans gerecht. Als je het ooit ergens op de kaart ziet staan is het zeker de moeite waard om te proberen. De rode wijn die hierbij geserveerd werd, Lucarelli (ook online te bestellen), behoort ook tot mijn favorieten.

Na een heerlijke rollade en lekkere worst kwam een prachtig stuk vlees op tafel mét frieten! En uiteraard weer een heerlijke wijn.

Het werd al laat en het eind kwam in zicht, maar niet voordat we een kaasplank kregen met een wat zwaardere wijn. Deze vond ik vooral in combinatie met de oude kaas erg lekker.

Tot slot was er heel goede chocola met een dessertwijn. Voor mij was de wijn te zwaar en te zoet. De kroon op de chocola was cacao snuiven. Erg bijzonder!

Al met al een fantastisch verzorgde avond met heerlijk eten, heerlijke wijn en geweldig gezelschap, want al voor de eerste wijn werd er flink gelachen 🙂 Dames en Lionel, bedankt voor een superavond. Misschien kunnen we een traditie starten? Ik kan in ieder geval nog nagenieten als ik mijn bestelde wijntjes opgehaald heb. Maar vandaag maar even geen alcohol 😉

 

 

 

Update doelen (3)

Dit weekend en vorig weekend heb ik weer gewerkt aan een aantal doelen, dus tijd voor een update!

#2 Gezinsuitjes

Vandaag hebben we een wandeling gemaakt in Havelte, Holtingerzand.

 

#7 Nieuwe recepten proberen

Spruitjesquiche
Ik vind spruitjes lekker, maar kwam nooit echt verder dan gekookt, gewokt, met of zonder spekjes, met of zonder walnoten/tijm en dat was het eigenlijk wel. Deze quiche is zeker voor herhaling vatbaar!

Mini spinazietaartjes en Appelcrumble
Ik heb beloofd dit jaar het Kerstdiner te koken, dus daarvoor ben ik al druk bezig met voorbereiden. Eén van de meest risicovolle dingen om te doen is nieuwe recepten NIET uitproberen voor het moment suprème. Vandaar dus dat ik gisteren twee recepten geprobeerd heb en beide zijn met wat kleine aanpassingen zeker geschikt voor het Kerstdiner. Herhaling van een oud recept bleek ook geen overbodige luxe :). We zijn met Kerst met 7 volwassenen, dus dan werk ik meteen weer aan doel nummer 10.

#44 Een kledingstuk maken voor mijzelf.

Ik heb een patroon en stof uitgezocht. Afgelopen dinsdag was de eerste les dat ik er mee bezig ben geweest en ik heb 3 kwartier besteed aan het recht leggen van de stof 😦

Hieronder het patroon en de stof (roze met zwart). Ik maak het hele jurkje uit dezelfde stof. Helaas kreeg ik bij thuiskomst de vraag of ik er wel een jasje over ga doen, omdat het anders pijn doet aan de ogen……

Nog één week werken en dan is het vakantie. Misschien tijd om aan een aantal andere doelen te werken.

Naaien

Naaien heb ik lang één van de meest burgertruttige dingen ter wereld gevonden. Nu is mijn eigen burgertruttigheid wat toegenomen de afgelopen jaren, dus is het op zich niet zo gek dat mijn mening wat veranderd is. Echt naaien kon ik niet. Vroeger heb ik wel eens met heel veel hulp een spijkerbroektas gemaakt, maar that’s it. Hoe de naaimachine werkt, wist ik ook echt niet meer.  Pas toen Meike net geboren was, ontstond de ‘noodzaak’ om te leren hoe het moest. Ik wilde een haarknipjesbord, een boxzak en een luieretui , maar ik kon nergens vinden wat ik zocht (behalve dan een luieretui van de rond de 70 euro). Ik besloot te googlen en mijn ouders (ja, mijn vader kan ook goed naaien) om hulp te vragen.

De boxzak was met veel hulp goed gelukt. In het maken van haarknipjesborden werd ik ook steeds beter en met de luieretui is het ook goed gekomen. De naaimachine van mijn ouders logeerde hier al bijna een jaar, waarvan een half jaar ongebruikt, toen ik met mijn doelen begon. Doel 24 was het maken van een tafeltent voor Koen en Meike. Hij is af en gelukt, maar sindsdien heb ik alweer heel wat bijgeleerd en weet ik dat ik qua afwerking wel wat fouten heb gemaakt. Toen de tafeltent af was, vond ik dat eigenlijk jammer. Gelukkig werden er aardig wat meisjes geboren en kon ik weer wat haarknipjesborden maken + cadeautjes voor hun broers/zussen.

Voor Sinterklaas heb ik ook wat leuke dingen gemaakt; een dekentje voor Koen en Meike en nieuwe bekleding voor mijn oude poppenbedje.

Duidelijk een nieuwe hobby waar ik veel plezier aan beleef. Toen een vriendin van mij voorstelde om op naailes te gaan, was ik meteen positief . Dit heeft ook geresulteerd in doel 44: een kledingstuk voor mijzelf maken.

Hieronder nog een paar plaatjes van mijn creaties van de afgelopen tijd.

Het eerste 4-gangen diner

Gisteren heb ik het eerste 4-gangen diner gekookt voor Mark, Renate, Niels en mijzelf. Normaal gesproken zorg ik dat ik het recept minstens één keer eerder heb gemaakt, voordat ik het aan andere voorzet. Dit keer toch een aantal nieuwe recepten geprobeerd en ze zijn gelukkig goed in de smaak gevallen bij mijn proefkonijnen ( 🙂 )

1e gang Salade met peer en gerookte kip

Dit recept had ik nog nooit eerder gemaakt, maar ga ik zeker weer maken. De peer vond ik erg verrassend in combinatie met balsamicoazijn. De pompoenpitten waren een goede toevoeging.

2e gang Gevulde pastaschelpen

Deze doet het altijd goed. Grote pastaschelpen,  gevuld met een mengsel van tomaat, mozzarella, basilicum, peper, zout en knoflook.

3e gang Het hoofdgerecht

Het hoofdgerecht bestond uit:

• gewokte spruitjes met walnoot, spekjes, tijm en knoflook
• aardappels uit de oven met oregano en knoflook
• en ook een nieuw recept: kip, gemarineerd in Griekse yoghurt, chilipeper, gembersiroop, limoen, komijnzaad en knoflook. Vervolgens moest het in de grillpan. Ik vond het wel lekker, maar een beetje vreemd.

4e gang Appelbollen

Laatst hadden leerlingen van mijn mentorklas de Keuzewerktijd Koken gevolgd. Ze hadden appelbollen gemaakt en kwamen mij ook één brengen. Die was zo ontzettend lekker, dat ik mijn collega om het recept heb gevraagd. Ze enorm makkelijke te maken. Het was een heerlijke afsluiter van het diner.