24 uur offline

Er valt van alles te lezen over telefoon- en internetverslaving. Ik was wel benieuwd hoe het mij 24 uur zonder mobiel en 48 uur zonder Facebook zou vergaan. Mijn telefoon staat vaak op stil, zodat ik niet elk plingetje hoor, maar helemaal uit staat hij bijna nooit.

Het moment voor dit experiment had ik zorgvuldig gekozen; een moment waarop ik mijn agenda niet nodig had en waarop ik ook geen belangrijke telefoontjes verwachtte. Wat is een beter moment dan wanneer je lekker relaxed op de camping zit.

De afgelopen jaren merkte ik namelijk dat het wel heel leuk en makkelijk is om vanaf  een Nederlandse camping af en toe wat foto’s of appjes naar het thuisfront te sturen. Voor je het weet zit je dan weer een halve avond te appen of Facebooken.

Nadat ik op de eerste avond had gemeld dat we goed waren aangekomen en een fotootje van de camping had gestuurd, zette ik om 20.10u mijn telefoon uit. Toen ik even wat minder concentratie kon opbrengen voor mijn boek, wilde ik mijn telefoon pakken. O nee, toch niet. Aan het einde van de avond bedacht ik dat ik nog een belangrijke mail voor mijn werk moest sturen. Gelukkig kon dat ook nog wel een paar uurtjes wachten en het rustige avondje zette zich voort.

Ook de volgende ochtend miste ik mijn telefoon niet echt, tot ik even mijn banksaldo wilde checken. En wilde kijken of er nog nieuws was. En wilde weten hoe laat mijn tante eigenlijk de volgende dag op bezoek zou komen. Gelukkig had Niels het banksaldo al wel gecheckt en de rest kon best even wachten. Dat hij mij vanuit de supermarkt niet kon bereiken was ook geen ramp.

Toen ik rond 20.30u mijn telefoon weer inschakelde, was ik eerst een kwartier bezig met reageren op appjes. Ik zag dat ik toch best een belangrijk berichtje had gemist, maar ook weer niet zo dat de wereld verging. Al met al viel het me erg mee, maar was het wat onpraktisch. Als ik wel mijn agenda nodig had gehad, was het een heel ander verhaal geweest. Ik heb me wel voorgenomen om mijn telefoon vaker op stil te zetten.

Wat ik helemaal niet miste was Facebook en ik besloot meteen het doel ’48 uur niet op Facebook’ mee te pakken. Ik was immers al op de helft. Dat bleek ineens veel lastiger toen mijn telefoon weer aan stond. Ik was toch geneigd om uit automatisme op de meldingen te klikken. Gelukkig had ik het de eerste keer door, voordat Facebook volledig was geopend en was ik er de 23 uur daarna bewust van. Toen die tweede 24 uur ook voorbij waren, was ik wel benieuwd wat voor meldingen ik had en besteedde ik wat tijd aan het doelloos heen en weer scrollen om toch overal maar weer van op de hoogte te zijn. Een leven zonder Facebook? Prima. Maar om toch nog een beetje bij te blijven, vind ik Facebook wel leuk. Misschien toch mijn meldingen maar uitzetten :).